Wykorzystywanie paliwa gazowego w silnikach wysokoprężnych stało się w minionej dekadzie praktyką szeroko rozpowszechnioną, a mimo to wciąż wzbudzającą strach u części posiadaczy samochodów. Wątpliwości te są nawiasem mówiąc uzasadnione, ponieważ instalacje gazowe działają w poszczególnych grupach aut z rozmaitym szczęściem.
Paliwo gazowe w dieslu – plusy i minusy
Gaz do diesla już od dłuższego czasu zdaje się być ciekawą propozycją dla ludzi, którzy mają dość ustawicznego wzrostu opłat za ropę. Paliwo gazowe jawi się jako surowiec tańszy, wydajniejszy i przyjazny dla środowiska. Mimo to, nawet niewielka wiedza w tym temacie uświadomi nam, iż w przypadku osobówek paliwo LPG zacznie się zwracać tylko wyłącznie w odniesieniu do dużego przebiegu. Stanowi to gwarancję, że początkowe nakłady wydatki zwrócą się użytkownikowi relatywnie sprawnie.
Skąd jednakże owe koszty wynikają? Przede wszystkim z przymusu montażu adekwatnego systemu. W jego zakres wchodzi urządzenie sterujące, zestaw czujników, wtryskiwacze oraz zbiorniki gazu. Ważne są zwłaszcza czujniki, bo to właśnie dzięki nim zbiera się informacje w stylu temperatury działania silnika, jego obciążenia, a także objętości używanego gazu.
Należy zaakcentować, iż gaz do diesla da się zamontować w paru wariantach. Przede wszystkim – system jednopaliwowy – użytkuje gaz płynny w charakterze jedynego źródła zasilania w aucie. Drugi – dual fuel preferuje mieszankę paliwową w układzie 70% gazu oraz 30% ropy. Natomiast trzeci system, czyli diesel gaz, odwraca owe proporcje, dopuszczając najwyżej 30 proc. LPG w zawartości paliwa.
Trzeba zaakcentować, iż paliwo gazowe w silniku wysokoprężnym instalować można w kilku wariantach. Przede wszystkim – mono fuel – wykorzystuje gaz płynny w charakterze jedynego źródła zasilania w pojeździe. Drugi – dual fuel stawia na mieszane paliwo w układzie 70 proc. LPG i 30 proc. oleju napędowego. Z kolei trzeci system, a więc system diesel gaz, odwraca owe wartości, zezwalając na najwyżej 30 proc. gazu w składzie mieszanki.
